Emma & Mona

Deze zomer hadden we al een schitterend feest. Geen trouwfeest, maar een "Wij- beloven- te- trouwen- feest".
Deel twee kwam gisteren. In het echt, met officiële papieren en al.
Maar mét live-muziek, veel joelende kindjes, rijst en een zenuwachtige en zingende bruid.
Ze zei JA, heel resoluut.
En ze heeft gelijk!
Zeg JA voor liefde, geluk, hoop, schoonheid, toekomst.
Deze avond gaan wij eens goed fuiven (trouwfeest deel 3) om al deze verwachtingen te vieren.

Beste wensen!!

Jong geleerd...







Aperitief: toastje met Franse kaas en sla.



Voorgerecht: ravioli van spinazie en ricotta.




Hoofdschotel: Farfale al dente met seizoensgroenten en spiegelei.





En als afsluiter een kopje thee.



Inspiratie: hier - hier-hier - hier - hier
-hier - hier en hier-hier en kijk zeker eens hier!
Smakelijk!
En nog een schitterende blog vol ideetjes met dank aan Petra.

Wij wensen iedereen een prettig eindejaar, met lekkere hapjes in een goed gezelschap, vrolijke gedachten, veel knuffels en plezier.
xxx Griet Emma en Mona

Als hooggehakte diva, voorzien van bontkraag, trok ik gisteren met mijn zusje naar Amsterdam.

We gingen shoppen in onze favorietewinkels.
Kochten jurken, schoenen en juwelen.
Héhé, wat kan dat deugd doen!!!



Het patroon voor de bontstola's vond ik in Burda 10/2011.
Het is een soort enveloppe-sjaal waar je ook je handen kan in warmen.


Ik had geen kou. Ondanks het winterse weertje.

Ik naai al wel eens op verplaatsing. Soms voor een goed doel, soms voor de gezelligheid, of om wat bij te leren.

Maar als je ergens gaat naaien, dan heb je garen nodig, scharen, lintmeters en zo. En vooral dat garen raakt al eens in de knoop tussen al die andere spulletjes.
Ik maakte mezelfenkeleritszakjes .
Ik gebruikte geen voering. Omdat het garen daar toch zou blijven in plakken.
Tijdens het keren dacht ik even dat het fout ging lopen. Het tafelzeil zat vol kreuken.
Ik heb ondervonden dat die er vanzelf weer uittrekken. Handig!


Ik kocht dit tafelzeil op mijn tocht naar Amsterdam bij Kitsch Kitchen.




Edit
Tafelzeil bestaat in soorten. Het ene stikt gemakkelijker dan het andere, maar het heeft de neiging om aan het naaivoetje te blijven plakken. Als je het niet ziet zitten om een boventransportvoet te kopen, dan geef ik deze tip mee: Zet de steeklengte wat groter. Ik stik op drie of drie en een half. Dan maak je minder gaatjes in het zeil en het schuift vlotter weg.

Edit 2 met dan aan Jipie
…

Ik schreef me in.


Er zitten meerdere ideeën in mijn hoofd.
Klaar om uitgewerkt te worden.
En nu gieren de zenuwen door mijn lijf.
En de faalangst!
En ik kan nog niets laten zien. Want het is een wedstrijd.

Vanaf nu duimen in de lucht en papier en pen in de aanslag.

Even geleden kocht ik appels voor "kom op tegen kanker".




In een rood rugzakje brachten Emma en Mona de appeltjes mee naar huis. Onderin het zakje zat een klein briefje.
Beste, deze appels werden zorgvuldig uitgezocht en verpakt. Hou er rekening mee dat ze door de kinderhanden enige schade kunnen oplopen.

En inderdaad. Enkele appeltjes verdwenen in de appelmoes, anderen in het fruitdoosje. En nog bleef de stapel groot.

Deze week kreeg ik tof volk over de vloer.

De dames van "Dinner at seven" kwamen hun moois etaleren in mijn huis.
(Ik vond dat ze alles mochten laten staan. )
En anderetoffemeiden kwamen kijken en kiezen en ...
proeven!

De laatste appeltjes verdwenen onder een laagje deeg en kaneel met een toefje slagroom.
Heerlijk!


 Maak ze zelf 
Smeer een vuurvaste schotel in met boter.
Appelen schillen, in stukjes snijden, de schotel er mee bedekken.
Strooi kaneel en eventueel rozijnen over de appels. Meng: 100g bloem100g suiker (ik koos rietsuiker)100g gemalen amandelen200g mal…

Juffen, die hebben thuis ook al eens werk.Verbeterwerk, o.a.
Mijn rode balpen (of een groene, of een paarse,...) en een stapel schriften of toetsen kan ik vanaf nu in stijl meenemen van school naar huis en omgekeerd.

Met de schoolbus-stof van Kokka en dit patroon, maakte ik een tas. De riemen werden verstevigd met een band. Aan de binnenkant stikte ik ook meerdere keren op de plaats waar de riempjes vastzitten in de hoop dat ze wat gewicht kunnen dragen.
Ik streek geen versteviging op de stof. Zo kan de tas gemakkelijk opgeplooid mee, zelfs in de handtas.

...gooi wat in mijn schoentje.
Of er naast als er niet genoeg plaats is.
:-)

Hier wordt al vrolijk gezongen. Samen onder een dekentje. Hoe gezellig is dat!

Gezien op PINTEREST en goed bevonden.
Een heel tof hondje op een eenvoudig kussentje.
Ik tekende het hondje op flockfolie, streek het op de stof en maakte in geen tijd Mona en haar allerliefste Basje blij.