Emma & Mona

Ik heb vandaag 30 goede redenen om cupcakes uit te delen :-)

De collega's kregen gewoontjes, maar de kinderen van mijn klas mochten hun exemplaar zelf afwerken met gekleurd glazuur en bolletjes. Ik maakte een paar voorbeeldjes en vond die deze ochtend bij mijn ontbijt met tekeningen erbij en een zelfgekleurd papieren bordje. :-)


Het glazuur maakte ik met het wit van één ei en een hoopje bloemsuiker. Goed roeren en dan voedingskleurstof toevoegen. Je laat het best wat opstijven in de koelkast.
In de klas smeerden de kinderen zich te pletter en maakten ze er echte kunstwerkjes van.


Even later:

Mam, ik heb het picknicklaken. Gaan we nog eens buiten eten onder de bomen?
(Vroeg ze met een allerliefste stemmetje)

Even later in het zonnetje: Waarom zwaai jij? Omdat dat eendje zo heel lief "dag" naar me zei!

Al snel zaten we niet meer alleen op ons laken...

En toen verdwenen ze in de bosjes...

En kreeg ik dit... (Deze keer niet van de aardbeienplant!)

Kies drie kleuren Fimo.
Snij heel fijne plakjes af en leg de reepjes op elkaar.
Laat de laagjes kneden door kleine, warme handjes.
Rol een worstje en snij daar stukjes af. Of laat dat doen :-)
Rol bolletjes en doorprik die met een grote naald.
Bak in de oven gedurende 20 minuten op 110°.
Vernis en rijg aan een elastisch touwtje.

Leuk voor moederdag bijvoorbeeld.

Slakkenhuisjes, bloempjes die eigenlijk een aardbei gingen worden, wormen en spinnen ...
Ik zal haar leren onkruid trekken, denk ik.

Zwierende rokjes en haarlinten

Uit de schitterende stof van kokka knipte ik deze cirkelrok. Dit is één van de stofjes die ik zo mooi vind, dat ik ze altijd zou willen zien. Een mens kan echt verliefd worden op een stof!

Dit haarlint maakte ik van een te kort gesneden tailleband.
De bloem maakte ik van het rondje dat ik uit de cirkelrok knipte. Geen restjes, dus!
Als je graag een "echt" haarlint wilt maken kan je hier eens kijken voor de tutorial.



.

Wij wonen in een uitloper van de Vlaamse Ardennen. Dat wil zeggen dat je het goed moet menen als je wil gaan fietsen. Heuvels allom.
Daar is onze uitdrukking "Een Vlaams Ardenneken doen" ontstaan. Ik ben me ervan bewust dat mijn familie de enige mensen zijn die deze uitdrukking kennen.
Het heeft te maken met de houding waarin je slaapt. En toen Emma in de zetel in slaap viel en daarbij een "Vlaams Ardenneken" deed, vond ik het tijd om deze uitdrukking de wereld in te sturen. :-)

Ik kreeg een award! De derde al.
Blogland is heel anders dan de echte wereld. Er worden cadeautjes gegeven, awards en er is altijd een heel leger beschikbaar om mee te juichen als je blij bent over dat gelukte project en er staan madammen klaar met lieve woorden als je die kan gebruiken.
Ik kreeg deze award van POPPIE, van het popje Mona dat dan Grietje gedoopt werd :-)
Fijn dat ik voor haar een inspiratiebron mag zijn, maar dat gaat evengoed in de andere richting!
Ik deel met veel plezier deze award verder uit aan
Polkadotjes voor de frisse ideeën en toffe babbels
Eloleo voor de links naar creatieve plekjes op het www
Liezelmoedertje voor het liefelijke kamertje voor de al even schattige dochter
Vicky voor de geestdrift!
Tante Hilde voor de naaikennis

Als iedereen aan vijf mensen de award doorgeeft, zijn we snel rond!

En dan nu de regeltjes die bij deze award horen:
1. Je moet het logo van de award in je blog/artikel neerzetten.
2. Link ook nog even terug naar de persoon van wie je de award hebt …

Het Monapopje werd vol liefde onthaald. Door Mona alleszins. Ze was meteen verliefd en gaf het popje de nam "Griet". (Naar de oma) Grietje kreeg dansles en mocht luisteren naar verhaaltjes.
Emma kroop verdrietig onder de tafel, en dat heb ik meteen opgelost. Ze mocht uit mijn stoffenkast zelf lapjes kiezen en een beetje later werd Madeliefje geboren.

Emma koos de naam helemaal zelf. Madeliefje kreeg bruine haartjes van Nickyvelours met een roze bloem van Fleece er in.


Ik gaf Madeliefje een sjaaltje en dan wou Grietje er natuurlijk ook één.
En Grietje wou ook een rokje en toen wou mama Mona hetzelfde rokje.
En zo naaide (oma) Griet rustig verder...

Ik maakte een rokje en kreeg dit in de plaats!
Prachtig, hé!
Bedankt Poppie!

Emma

Emma is me aan het strelen en zegt daarbij:" Hier ben je mooi, en hier ben je zacht."


Mona

Mona vraagt: " Mama, liggen jouw ribbekes al van boven?"
Ik: " Hum?"
Mona: "Op jouw haànd."
Ik: " Hum?"
Mona: "Ik heb dat gezien bij oma op haar hand. Als je ouder wordt, komen jouw ribbekes naar boven. Is dat bij jou ook al?"
(Ze bedoelt dus aders)

Ik kreeg van een vriendin dit patroontje. Het lag al heel lang in de kast, lees een half jaar, maar nu kriebelde het plots.
Het patroon werd bovengehaald en uitgeprobeerd.
Het leuke aan OLIVER+S is dat je per patroon meerdere variaties kan maken.
Het werd een bloesje met korte mouwen.
Het stofje met roodkapjes en de boze wolf vraagt om rood met witte stipjes.
Ik maakte deze keer zelf de biais omdat ik hem dan breder kon maken.

Bericht aan al die stadmussen!
Een pelouzeke hebben is toch heerlijk, hoor!
Wij rolden vandaag in het gras, speelden "wolfje hoe laat is het?"
We aten een dikke bol ijs mét chocoladesaus, maar dat kan bij nader inzien ook in de stad...



En ja, twee zsazsarokjes. Ik maakte er een stuk of tien, de laatste dagen. En deelde ze uit ook!

Hoe bleek ik ook ben, Mona is een bruineke.
Ze staat beeldig met warme tinten zoals haar lievelingskleur oranje.
Toen dit stofje aan de draad hing te drogen reserveerde ze het voor zichzelf.
En een rokje alleen was niet genoeg. Ze wou er graag een t-shirt bij mét aap. Want dat is haar lievelingsdier.
Kan niet stuk dus, zoveel lievelings....
Tenzij ze er de pot verf over giet, of spaghettisaus of zo. Laat ik haar maar niet op ideeën brengen! Het maken van de applicatie duurde evenlang als het maken van een rokje.
En u herkent alweer een zsazsa'tje. Ik ben de tel kwijt :-)

Ik ben niet zo'n fan van Disney. Ik heb dus absoluut geen Minnie Moussejurk gemaakt.
Mijn mosterd haalde ik bij tante Hilde.
Dit patroontje tekende ik dus zelf met behulp van en groot blad en een t-shirt van de meisjes.
Ik verknipte het voorpand in drie en zette dat nadien weer aan elkaar. Wat meer werk, maar het geeft een extraatje aan de jurk.
Het achterpand knipte ik in twee en is voor zien van een rits. Wist je dat ik nu graag risten inzet? Dankzij deze methode.
Ik werkte het geheel af met biais. Bij nader inzien moet ik de armsgaten nog wat groter maken, maar ik knipte dit jurkje ten tijde van mijn naaimachineloze avonden.
Deze jurk maakte ik ook al eerder voor Mona. In oranje en gele appeltjes. Ik ga die rits eens herdoen, want nu kan ik dat beter. Ik ben zowaar een beetje naaikennis rijker!

Onze tuin staat in bloei. Mini, dat wel, maar er zijn bloemen!
Ik geniet van elk bloesempje dat open komt. En als de zon er op schijnt... Zalig!






Ik las bij madame zsazsa over het verlaten nest, maar hier is het ook van dat.

En wij waren op weekend, dus hebben we mama-eend echt niet verjaagd.
Ik denk dat ze de tienling als gevolg van een brute verkrachting niet zag zitten.
En dat kan toch elke mama geloven!! :-)

We waren er even niet.
We hadden boswandelingen te maken, stenen te verleggen en vooral veel te lachen, te eten, te spelen en te genieten.